kunn-liga

adv. intimately, as an old acquaintance; kveðjask k., Fb. i. 272; þessi maðr kvaddi Þorgils kunnliga, Ld. 276; vitja mín k., Fs. 131; Þorgils skyldi k. senda menn til Sigurðar, Fms. vii. 220; vitja þú k. Þorkels Geysu, hvenar sem þú þykisk þess við þurfa, vi. 223; þá leita þú k. á fund þess manns er …, 224; látask k. við, Fs. 88; kunnliga ríða þeir þó, 105.